:: Publiczne Gimnazjum nr 1 im. Stanisława Marciniaka w Warce ::

Sprawozdanie z wyjazdu do Domu Dziecka w Kozienicach.

W dniu 8 grudnia 2012 roku odbył się wyjazd do Domu Dziecka "PANDA" w Kozienicach.
Uczestnikami byli uczniowie klas: pierwszych, drugich oraz trzecich Publicznego Gimnazjum nr 1
w Warce wraz z opiekunkami panią Barbarą Marchocką i panią Dorotą Macioszek
Wszystkim uczestnikom w tym wyjątkowym dniu uśmiech nie schodził z twarzy, ponieważ nie mogliśmy doczekać się spotkania z "pandziakami" po naszej długiej nieobecności w tej placówce.
Dzieciaki na nasz widok bardzo się ucieszyły. Radości nie było końca. Chcieliśmy jak najlepiej wykorzystać ten czas i chyba wszystko się udało. Przygotowaliśmy dla nich wiele atrakcji, różnorodnych zabaw np. nauka tańca, zabawa w "głuchy telefon", czy przedstawienie swojego imienia za pomocą gestykulacji. Otrzymali od nas także drobne upominki. Wszystko to sprawiło, że nawiązaliśmy z nimi silne więzi, a nasze wzajemne relacje mają się cudownie. W "Pandzie" panuje zawsze miła atmosfera. Gościnności nigdy nie za wiele. Dzieciaki częstowały nas różnymi przysmakami.
Po szalonych grach przyszedł czas na chwile refleksji. Mogliśmy porozmawiać z nimi o swoich odczuciach, planach na przyszłość i nadchodzących świętach.

Czas upływał nieubłaganie szybko. Wiemy, że to co miłe zawsze szybko się kończy. Tak też było w tym przypadku. Naszemu pożegnaniu z dzieciakami nie było końca. Obiecywaliśmy sobie nawzajem, że wkrótce powtórzymy naszą wizytę. Czas, który tam spędziliśmy był wspaniały. Maluchy pokochały nas. Wcale nie chciały zejść z naszych rąk, czy kolan. Ściskały nas z całej siły. Nam również łezka w oku się kręciła. Trudno było spojrzeć po raz ostatni na te kochane dzieciaki. Dla nas to prawdziwi przyjaciele. Tacy, którzy kochają, czują i rozumieją, a takich ludzi jest coraz mniej wśród nas. Spotkanie uwieczniliśmy pamiątkowymi zdjęciami i podziękowaniem za miłe przyjęcie i niesamowite chwile spędzone w ich gronie. Po tym spotkaniu w naszych sercach pozostały wspomnienia i oczekiwanie na powtórny wyjazd do Kozienic. Jesteśmy bowiem przekonani, iż tam czekają na nas oddani i szczerzy nasi przyjaciele.

Natalia Mglej